Om maar meteen met de deur in huis te vallen, de verbouwing schiet al mooi op! De foto die ik in de vorige blog liet zien, lijkt nu al weer heel lang geleden. We keken in onze woonkamer naar tegen het veen aan, toen we de vloeren gesloopt hadden. Het veen was meer dan een meter ingeklonken.
Ons huis is gebouwd in 1936 en staat aan een kanaal. Dat kanaal werd gegraven rond de eeuwwisseling door de veenarbeiders die in deze streek werkten en woonden. Veel van deze veenarbeiders werden hier te werk gesteld vanuit het westen van het land. Toen dorpen in deze regio gesticht werden kregen ze namen als Nieuw Amsterdam en Nieuw Dordrecht.
Hieronder links, zie je een foto van ons huis rond 1939, het is de voorkant van een boek wat geschreven is over ons huis rond die periode. Centraal staat de kruidenierswinkel, waarvan de eigenaar wordt gedwongen smokkelwaar te verbergen terwijl boven de winkel enkele wachtmeesters van de marechaussee zijn gehuisvest.
Héél bijzonder om een boek te lezen over je eigen huis. Op de foto rechts zie je hoe het huis er in augustus 2022 uitziet.
Terug naar de verbouwing 2021. Het gat is met een aantal mannen dichtgegooid met kruiwagens. Samen hebben ze 2 vrachtwagens met zand in het gat gestort. Liggers erin, isolatie en daarna weer houten platen erop. Langzaam begint dan het opbouwen weer. Dat is het leuke werk. De verbouwing van de woonkamer was niet helemaal gepland op dat tijdstip maar door een verandering van plannen naar voren getrokken.
Mijn ouders worden steeds minder mobiel en hebben meer zorg nodig. Zij wonen in Papendrecht, waardoor ik iedere 2 weken een ziekenhuisafspraak heb, dat is 5 uur rijden voor een ziekenhuisbezoek van een half uurtje. Dat ga ik niet zo lang volhouden dus bespreek dit met Jan. Na deze gespreken besluiten we ons huis te verbouwen zodat ze bij ons in de buurt zijn. Het huis wordt gesplitst, mijn ouders gaan aan de voorzijde wonen en wij aan de achterzijde van het huis. Onze oude woonkamer en mijn kantoortje worden de woonkamer van mijn ouders. Na maanden wanden zetten, plafonds vernieuwen, behangen en keuken plaatsen betrekken mijn ouders in augustus 2021 hun nieuwe woning.
Ook aan de achterzijde van het huis heeft een flinke verbouwing plaatsgevonden. Van een schuur / garage naar een woonkamer. Wij wonen aan deze kant van het huis en kijken uit op de landerijen.
Al met al een flinke verbouwing dus. We naderen de eindstreep waar ik erg blij mee ben. We hebben dan ook een flinke hulp aan Lyno, onze kleinzoon. Hij mag ‘opa Klus’, dan ook graag helpen.
Hier zijn ze samen bezig om de douchewand van onze slaapkamer uit te zetten. Lyno helpt mee met zijn eigen gereedschap.
Wij zijn dus opa en oma klus. Nu ook mijn ouders hier wonen geeft het nog wel eens een spraakverwarring over opa en oma waardoor mijn ouders nu opi en omi heten.
Over het verbouwen van de kangoeroewoning is door de Libelle een mooi stuk geschreven, Je leest het hier ,
De volgende blog gaat over mijn schrijfavontuur met dochter Kim.